عوامل مؤثر در استفاده از فلوکالانت ها در تصفیه فاضلاب

pH فاضلاب

مقدار pH فاضلاب تأثیر زیادی در تأثیر فلوکالانت ها دارد. مقدار pH فاضلاب مربوط به انتخاب انواع فلوکولانت ، دوز فلوکولانت ها و تأثیر انعقاد و رسوب است. وقتی مقدار pH است<4 ، اثر انعقادی بسیار ضعیف است. هنگامی که مقدار pH بین 6.5 تا 7.5 باشد ، اثر انعقادی بهتر است. بعد از مقدار pH>8 ، اثر انعقادی دوباره بسیار ضعیف می شود.

قلیایی موجود در فاضلاب اثر بافر خاصی بر مقدار pH دارد. هنگامی که قلیایی فاضلاب کافی نیست ، باید آهک و سایر مواد شیمیایی برای تکمیل آن اضافه شوند. هنگامی که مقدار pH آب زیاد باشد ، لازم است اسید اضافه شود تا مقدار pH را به خنثی تنظیم کند. در مقابل ، فلوکالانت های پلیمری کمتر تحت تأثیر pH قرار می گیرند.

دمای فاضلاب

دمای فاضلاب می تواند بر سرعت لخته سازی فلوکولانت تأثیر بگذارد. هنگامی که فاضلاب در دمای پایین قرار دارد ، ویسکوزیته آب زیاد است ، و تعداد برخورد بین ذرات کلوئیدی فلوکولانت و ذرات ناخالصی موجود در آب کاهش می یابد ، که مانع چسبندگی متقابل Flocs می شود. بنابراین ، اگرچه دوز فلوکولانت ها افزایش یافته است ، تشکیل Flocs هنوز کند است ، و سست و ریز دانه است و حذف آن را دشوار می کند.

ناخالصی در فاضلاب

اندازه ناهموار ذرات ناخالصی در فاضلاب برای لخته سازی مفید است ، برعکس ، ذرات ریز و یکنواخت منجر به اثر لخته سازی ضعیف می شوند. غلظت بیش از حد ذرات ناخالصی اغلب برای انعقاد مضر است. در این زمان ، رسوب رفلکس یا اضافه کردن کمک های انعقادی می تواند اثر انعقاد را بهبود بخشد.

انواع فلوکولنت ها

انتخاب فلوکولانت عمدتاً به ماهیت و غلظت مواد جامد معلق در فاضلاب بستگی دارد. اگر مواد جامد معلق موجود در فاضلاب مانند ژل باشد ، باید فلوکولانتهای معدنی برای بی ثبات و انعقادی ترجیح داده شوند. اگر Flocs کوچک باشد ، باید از فلوکالانت های پلیمری اضافه شود یا از کمک های انعقادی مانند ژل سیلیس فعال استفاده شود.

در بسیاری از موارد ، استفاده ترکیبی از فلوکالانتهای معدنی و فلوکولانت های پلیمری می توانند به طور قابل توجهی اثر انعقاد را بهبود بخشیده و دامنه کاربرد را گسترش دهند.

دوز فلوکالانت

هنگام استفاده از انعقاد برای تصفیه هر فاضلاب ، بهترین فلوکولانت ها و بهترین دوز وجود دارد که معمولاً توسط آزمایشات تعیین می شوند. دوز بیش از حد ممکن است باعث تثبیت مجدد کلوئید شود.

توالی دوز فلوکولانت

هنگامی که از فلوکالانت های متعدد استفاده می شود ، دنباله دوز بهینه باید از طریق آزمایشات تعیین شود. به طور کلی ، هنگامی که از فلوکولانت های معدنی و فلوکولانتهای آلی استفاده می شوند ، ابتدا باید فلوکولانتهای معدنی اضافه شوند و سپس باید فلوکولانتهای آلی اضافه شود.

گزیده ای از دنباله دار شیمیایی