آیا می‌توان فلوکولانت را در استخر غشایی MBR قرار داد؟

از طریق افزودن پلی‌دی‌متیل‌دی‌آلی‌آمونیوم کلراید (PDMDAAC)، پلی‌آلومینیوم کلراید (PAC) و یک لخته‌ساز ترکیبی از این دو در عملیات مداوم بیوراکتور غشایی (MBR)، آنها برای کاهش رسوب‌گذاری MBR بررسی شدند. اثر رسوب‌گذاری غشا. این آزمایش تغییرات چرخه عملیاتی MBR، زمان جذب آب مویرگی لجن فعال (CST)، پتانسیل زتا، شاخص حجم لجن (SVI)، توزیع اندازه ذرات لخته لجن و محتوای پلیمر خارج سلولی و سایر پارامترها را اندازه‌گیری می‌کند و راکتور را مشاهده می‌کند. با توجه به تغییرات لجن فعال در طول عملیات، سه دوز تکمیلی و روش‌های دوز که بهترین دوز لخته‌سازی با دوز کمتر هستند، تعیین شده‌اند.

نتایج آزمایش نشان می‌دهد که فلوکولانت می‌تواند به طور مؤثر گرفتگی غشا را کاهش دهد. هنگامی که سه فلوکولانت مختلف با دوز یکسان اضافه شدند، PDMDAAC بهترین تأثیر را در کاهش آلودگی غشا داشت و پس از آن فلوکولانت‌های ترکیبی قرار گرفتند و PAC بدترین تأثیر را داشت. در آزمایش دوز تکمیلی و حالت فاصله دوز، PDMDAAC، فلوکولانت ترکیبی و PAC همگی نشان دادند که دوز تکمیلی در کاهش آلودگی غشا مؤثرتر از دوز مصرفی است. با توجه به روند تغییر فشار غشایی (TMP) در آزمایش، می‌توان تعیین کرد که پس از اولین افزودن ۴۰۰ میلی‌گرم در لیتر PDMDAAC، بهترین دوز تکمیلی ۹۰ میلی‌گرم در لیتر است. دوز تکمیلی بهینه ۹۰ میلی‌گرم در لیتر می‌تواند دوره بهره‌برداری مداوم MBR را به طور قابل توجهی طولانی‌تر کند، که ۳.۴ برابر راکتور بدون فلوکولانت تکمیلی است، در حالی که دوز تکمیلی بهینه PAC ۱۲۰ میلی‌گرم در لیتر است. فلوکولانت ترکیبی متشکل از PDMDAAC و PAC با نسبت جرمی 6:4 نه تنها می‌تواند به طور مؤثر گرفتگی غشا را کاهش دهد، بلکه هزینه‌های عملیاتی ناشی از استفاده از PDMDAAC به تنهایی را نیز کاهش می‌دهد. با ترکیب روند رشد TMP و تغییر مقدار SVI، می‌توان تعیین کرد که دوز بهینه مکمل فلوکولانت ترکیبی 60 میلی‌گرم در لیتر است. پس از افزودن فلوکولانت، می‌تواند مقدار CST مخلوط لجن را کاهش دهد، پتانسیل زتا مخلوط را افزایش دهد، مقدار SVI و محتوای EPS و SMP را کاهش دهد. افزودن فلوکولانت باعث می‌شود لجن فعال محکم‌تر لخته شود و سطح ماژول غشایی لایه کیک فیلتر تشکیل شده نازک‌تر شود و دوره بهره‌برداری MBR را تحت جریان ثابت افزایش دهد. فلوکولانت هیچ تأثیر آشکاری بر کیفیت آب خروجی MBR ندارد. راکتور MBR با PDMDAAC به طور متوسط ​​​​میزان حذف COD و TN را به ترتیب 93.1٪ و 89.1٪ دارد. غلظت پساب خروجی کمتر از ۴۵ و ۵ میلی‌گرم در لیتر است و به استاندارد تخلیه سطح اول A می‌رسد.

گزیده‌ای از بایدو.

آیا می‌توان فلوکولانت را در استخر غشایی MBR قرار داد؟


زمان ارسال: ۲۲ نوامبر ۲۰۲۱