باکتری‌های تحمل‌کننده نمک
توضیحات
زمینه کاربرد
فاضلاب شهری، فاضلاب شیمیایی، فاضلاب چاپ و رنگرزی، شیرابه محل دفن زباله، فاضلاب مواد غذایی و سایر سیستم‌های بی‌هوازی برای فاضلاب صنعتی.
توابع اصلی
۱. اگر میزان نمک در فاضلاب به ۱۰٪ (۱۰۰۰۰۰ میلی‌گرم در لیتر) برسد، باکتری‌ها به سرعت به سیستم بیوشیمیایی خود عادت کرده و بیوفیلم تشکیل می‌دهند.
۲. بهبود راندمان حذف آلاینده‌های آلی، برای اطمینان از اینکه محتوای BOD، COD و TSS برای فاضلاب شور مناسب است.
۳. اگر بار الکتریکی فاضلاب نوسان زیادی داشته باشد، باکتری‌ها قابلیت ته‌نشینی لجن را افزایش می‌دهند تا کیفیت پساب بهبود یابد.
روش درخواست
محاسبه شده توسط حوضچه بیوشیمیایی
۱. برای فاضلاب صنعتی، دوز اولیه باید ۱۰۰ تا ۲۰۰ گرم بر متر مکعب باشد.3
۲. برای سیستم بیوشیمیایی بالا، مقدار مصرف باید ۳۰ تا ۵۰ گرم بر متر مکعب باشد.3
۳. برای فاضلاب شهری، مقدار مصرف باید ۵۰ تا ۸۰ گرم بر متر مکعب باشد.3
مشخصات
این آزمایش نشان می‌دهد که پارامترهای فیزیکی و شیمیایی زیر برای رشد باکتری‌ها بیشترین تأثیر را دارند:
۱. pH: در محدوده ۵.۵ تا ۹.۵، سریع‌ترین رشد بین ۶.۶ تا ۷.۴ و بهترین راندمان در ۷.۲ است.
۲. دما: این ماده بین ۱۰ تا ۶۰ درجه سانتیگراد اثر می‌کند. اگر دما بالاتر از ۶۰ درجه سانتیگراد باشد، باکتری‌ها از بین می‌روند. اگر کمتر از ۱۰ درجه سانتیگراد باشد، باکتری‌ها از بین نمی‌روند، اما رشد آنها بسیار محدود می‌شود. مناسب‌ترین دما بین ۲۶ تا ۳۱ درجه سانتیگراد است.
۳. ریزعنصر: گروه باکتری‌های اختصاصی برای رشد خود به عناصر زیادی مانند پتاسیم، آهن، گوگرد، منیزیم و غیره نیاز دارند. به طور معمول، این گروه حاوی عناصر کافی در خاک و آب است.
۴. شوری: در آب شور و آب شیرین قابل استفاده است، حداکثر تحمل شوری ۶٪ است.
۵. مقاومت در برابر سم: می‌تواند به طور مؤثرتری در برابر مواد سمی شیمیایی، از جمله کلرید، سیانید و فلزات سنگین و غیره مقاومت کند.
* هنگامی که منطقه آلوده حاوی زیست‌کش است، باید اثر آن را بر باکتری‌ها آزمایش کنید.
